Το εργαστήριό μας αριθμεί ένα σημαντικό αριθμών καθηγητών ΔΕΠ στα μέλη του. Οι άνθρωποι αυτοί με την προσφορά γνώσεων, τη σωστή και έγκαιρη καθοδήγησή τους, την ερευνητική τους εμπειρία, αλλά και τα ενδιαφέροντά τους συμβάλλουν καθοριστικά στην εύρυθμη και καρποφόρα λειτουργία του εργαστηρίου μας. Τα μέλη ΔΕΠ, που ανήκουν στους κόλπους του, είναι:
Γιώργος Ανδρουλάκης
Ο Γιώργος Ανδρουλάκης πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1985 ως το 1989 και μεταπτυχιακές σπουδές στην κοινωνιογλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Paris 7 από το 1990 ως το 1995, οπότε ανακηρύχθηκε διδάκτορας για τη διατριβή του «Κοινωνιογλωσσολογική ανάλυση της εναλλαγής κωδίκων μεταξύ ελληνικής και γαλλικής γλώσσας στο Παρίσι», η οποία τιμήθηκε με τον έπαινο της εξεταστικής επιτροπής. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, έλαβε υποτροφίες από το Ι.Κ.Υ., τη Γαλλική Κυβέρνηση και τα ιδρύματα Παπαδάκη, Ωνάσειο και Βαρδινογιάννειο. Δίδαξε γλωσσολογία, κοινωνιογλωσσολογία και διδακτική της γλώσσας στα Πανεπιστήμια Paris 7, Θεσσαλίας και Αιγαίου, με συμβάσεις από το 1994 ως το 2000, ενώ έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα γαλλικά Πανεπιστήμια Caen και Maine. Το 2000 εξελέγη Λέκτορας στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 2004 Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους με κριτές, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, στα πεδία της κοινωνιογλωσσολογίας και της διδακτικής της γλώσσας, και έχει συγγράψει πέντε τόμους διδακτικού υλικού στο Ε.Α.Π. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζονται ιδιαίτερα σε ζητήματα επαφής γλωσσών, στάσεων απέναντι στη γλώσσα και γλωσσικής πολιτικής, στην ανάλυση του αθλητικού και διαφημιστικού λόγου και στη διδακτική της γλώσσας με βάση επικοινωνιακές δραστηριότητες. Υπήρξε υπεύθυνος πολλών ερευνητικών προγραμμάτων ευρωπαϊκής συνεργασίας για τη διδακτική της γλώσσας και έχει μετακληθεί επανειλημμένως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Σύγχρονων Γλωσσών ως εμπειρογνώμονας και αξιολογητής γλωσσικών δράσεων και προγραμμάτων.
Ο Γιώργος Ανδρουλάκης ανακηρύχθηκε Αναπληρωτής Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας το 2009, στο γνωστικό αντικείμενο «Κοινωνιογλωσσολογία και οι εφαρμογές της στη διδακτική πράξη». Τέλος, την ίδια χρονιά έγινε διευθυντής του Εργαστηρίου Μελέτης, Διδασκαλίας και Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας.
Ναπολέων Μήτσης
Ο Ναπολέων Σπ. Μήτσης σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές, ως υπότροφος του ΙΚΥ, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και λίγο αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της γλωσσολογίας από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1991 εξελέγη Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και με την ιδιότητά του αυτή έλαβε μέρος, ως συγγραφέας ή συντονιστής συγγραφικών ομάδων, στη σύνταξη πολλών διδακτικών εγχειριδίων. Δίδαξε, ως συμβασιούχος καθηγητής (1991-94), θεωρητική και εφαρμοσμένη γλωσσολογία στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Δίδαξε επίσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως Επιστημονικός Συνεργάτης, εφαρμοσμένη γλωσσολογία και συγκεκριμένα διδακτική της Ελληνικής ως μητρικής και ως ξένης γλώσσας (1993-96). Το 1995 εξελέγη ομόφωνα αναπληρωτής καθηγητής της Γλωσσολογίας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον Δεκέμβριο του 1999 έγινε καθηγητής στο ίδιο τμήμα όπου και υπηρέτησε μέχρι την ακαδημαϊκή χρονιά 2012-2013.
Έχει δημοσιεύσει πλήθος εργασιών σχετικών με τη διδασκαλία της Νεοελληνικής, τόσο ως μητρικής όσο και ως ξένης γλώσσας. Υπήρξε μέλος της ομάδας σχεδιασμού του προγράμματος «Λογομάθεια», που εκπονήθηκε στα πλαίσια του Ινστιτούτου Επεξεργασίας Λόγου. Διετέλεσε συνεργάτης της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης (1979-81), γραμματέας της «Επιτροπής για την Ελληνική Γλώσσα» που συγκροτήθηκε και λειτούργησε στο Υπουργείο Παιδείας κατά την περίοδο 1987-88, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Ωνασείου Ιδρύματος για αποτελεσματικότερη διδασκαλία του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών και Διευθυντής του ΠΕΚ (Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου) Λάρισας από το 1998 μέχρι σήμερα. Από το 1993 συνεργάζεται ως επιστημονικός σύμβουλος με το Landes-Institut του Soest (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας της Γερμανίας) για τη σύνταξη σειράς εγχειριδίων που προορίζονται για τη διδασκαλία της Νεοελληνικής ως δεύτερης γλώσσας στη Γερμανία. Έχει διδάξει σε πολλά προγράμματα (εξομοίωσης δασκάλων, επανεκπαίδευσης αδιορίστων δασκάλων εξωτερικού κ.λπ.) το γλωσσικό μάθημα, ενώ κατά καιρούς έχει λάβει μέρος σε διάφορα σεμινάρια και συνέδρια ως εισηγητής για θέματα της ειδικότητάς του, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ο κ. Μήτσης ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος διευθυντής του Εργαστηρίου Μελέτης, Διδασκαλίας και Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας ως το 2009.
Μαρίτα Παπαρούση
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον τομέα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Paris IV – Paris Sorbonne. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (D.E.A) με εξειδίκευση στην πεζογραφία του 20ου αιώνα. Η διδακτορική της διατριβή αφορά τις αφηγηματικές δομές του πεζογραφικού έργου του Κοσμά Πολίτη. Εργάστηκε ως διδάσκουσα της Σύγχρονης Ελληνικής Πεζογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Από το 2000 κ.ε. διδάσκει, ως αναπληρώτρια καθηγήτρια, το αντικείμενο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Διδακτικής της Λογοτεχνίας στο Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Εχει δημοσιεύσει μελέτες σε ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα περιοδικά με θέματα που αφορούν την ελληνική πεζογραφία του 19ου και 20ου αιώνα και τη διδακτική της λογοτεχνίας. Εχει εκδώσει τα βιβλία: Σε αναζήτηση της σημασίας: Αφηγηματολογικές προσεγγίσεις στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία (Μεταίχμιο, 2005) και Το σώμα και η διαπραγμάτευση της διαφοράς στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία (Επίκεντρο, 2013). Συνεπιμελήθηκε μαζί με τη Ρ.Τσοκαλίδου συλλογικό τόμο με τίτλο Θέματα ταυτότητας στους Ελληνες της διασποράς: Γλώσσα και Λογοτεχνία (Μεταίχμιο, 2005). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται, εκτός από τον τομέα της νεοελληνικής γραμματείας, γύρω από τη θεωρία και τη διδακτική της λογοτεχνίας, καθώς και γύρω από θέματα φύλου και ταυτότητας στη νεότερη ελληνική πεζογραφία.
Ευγενία Βασιλάκη
Η Ευγενία Βασιλάκη μεγάλωσε στην Πάτρα και σπούδασε Φιλολογία με κατεύθυνση Γλωσσολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ. Στο ίδιο πανεπιστήμιο πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία (Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Διδασκαλίας της Ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας) και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με υποτροφία του ΙΚΥ και θέμα τις Κατευθυντικές Λεκτικές Πράξεις στη Νέα Ελληνική. Εργάστηκε επί σειρά ετών στη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης/ ξένης γλώσσας στο Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής του ΕΚΠΑ και σε συναφή προγράμματα για ενηλίκους, αλλοδαπούς και παλιννοστούντες, υποψήφιους φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων, καθώς και νέους ομογενείς, και συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα για την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού και την επιμόρφωση διδασκόντων της Ελληνικής ως Γ2 με φορείς διαχείρισης το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το ΕΚΠΑ και το ΑΠΘ.
Από το 2006 διδάσκει στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας και το 2011 διορίστηκε λέκτορας με γνωστικό αντικείμενο την Ελληνική Γλώσσα και τη Διδακτική της. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της Διδακτικής της Γλώσσας ως μητρικής και ως δεύτερης, της πραγματολογίας και της γνωστικής γλωσσολογίας με εφαρμογές στην εκπαίδευση.
